Vanavond om 20.00 uur hebben we een tafel in een restaurant en precies op tijd voor la puesta de sol, zei Francisco.
De zonsondergang is prachtig in Nerja maar waarom moeten we daar speciaal op tijd voor zijn als we gaan eten vroeg ik mij af…
Rond half 8 hoorde ik de auto toeteren en stapte in.
We reden voorbij Maro over de oude kustweg de N-340 richting Almuñécar en sloegen af naar Cerro Gordo naar een bergweg met spectaculair uitzicht over de Middellandse zee.
De zon stond al vrij laag en kleurde de lucht mooi roze.
We arriveerden in Paraje natural Acantilados de Cerro-Gordo (beschermd natuurgebied).
Daar, op de hoge klif die uitsteekt over de Middellandse zee, is het restaurant Mirador de Cerro-Gordo.
Nu begreep ik ineens waarom we op tijd moesten zijn voor de zonsondergang.
Het restaurant heeft namelijk een terras met een prachtig uitzicht over zee en de kustlijn van Málaga.
Achter het restaurant loopt een bergpaadje naar de oude uitkijktoren aan de rand van de klif.
Deze torre de Cerro Gordo werd gebouwd in de 16de eeuw om boeren en vissers door middel van rook en vuur te waarschuwen voor piraten.
Vanaf hier heb je zicht op Maro, Nerja, Torrox en met helder weer nog veel verder richting Málaga.
Aan de andere kant kijk je uit op de badplaats La Herradura en met heel helder weer heb je vanaf hier zelfs zicht op de Afrikaanse kust!
Gelukkig had Francisco een tafel gereserveerd want er zijn maar een beperkt aantal tafeltjes op het terras en het was de laatste avond van het seizoen.
Het restaurant is buiten het zomer seizoen gesloten.
Het adembenemende uitzicht over zee, een vino tinto, fantastisch eten en live piano muziek maken dit restaurant wel heel bijzonder.
